Zanurzenie się w wirtualny świat stworzony przy użyciu technologii Augmented Reality i Virtual Reality może mieć duży urok, zmieniając przy okazji nasze spojrzenie na istotne problemy cywilizacyjne
Niewielu z nas stać na eksplorowanie oceanów, zachwycanie się bogactwem podwodnej fauny i flory. Mało wiemy o tym, jak wygląda las tropikalny lub arktyczny krajobraz. Wycieczka w odległe zakątki globu po to, by na własnej skórze przekonać się, czym żyją lokalne społeczności, również nie jest łatwa. Jednak wszystkie te ograniczenia mogą być zrekompensowane przez uczestnictwo w wirtualnej symulacji rzeczywistości. To właśnie miała na myśli współzałożycielka organizacji Hydrous, Erika Woolsey, naukowiec, oceanograf, filmowiec, gdy mówiła, że
“Wirtualna rzeczywistość pozwala ludziom znaleźć się w miejscach, do których dotarcie byłoby niemożliwe”
–Erika Woolsey
Nauka przez doświadczenie
Techniki VR i AR potrafią poszerzać nasze doświadczenie, a nawet zmieniać nasze nastawienie do rzeczywistości. Przede wszystkim mogą tworzyć nowe formy edukacyjnego procesu.
Tradycyjne metody nauczania zyskują poważnego konkurenta. Uczenie się poprzez zanurzenie w wirtualnej rzeczywistości ma niewiele wspólnego z jednostronnym przepływem informacji, którym charakteryzują się klasyczne lekcje. Z etapu płaskich wykresów i zwykłych tekstów przeszliśmy na przełomie wieków do etapu animowanych prezentacji multimedialnych.
Dzisiaj zaczynamy wykorzystywać możliwości uczenia się immersyjnego. Oznacza to opuszczenie biernej roli ucznia i wejście w rolę aktywnego współtwórcy wydarzeń.
W nowoczesnej, edukacyjnej zabawie spod znaku VR liczy się miks wrażeń i fakt, że uczestnik wirtualnej przygody poznaje świat poprzez intensywne, jednostkowe doświadczenie, nieograniczone prawami fizyki i natury.
AR i VR w obronie klimatu
W edukacji ekologicznej przy użyciu VR pożądanym efektem docelowym jest zmiana ludzkich postaw. Lepsze zrozumienie danego zagadnienia właśnie przez doświadczanie.
Chodzi o to, byśmy po założeniu gogli mogli przekonać się, jak faktycznie przebiega topnienie lodowca, jakie skutki przynoszą dla społeczeństw susze i tajfuny. Byśmy mogli nawet zrzucić ludzką powłokę, stając się nagle żyjącym pod wodą koralowcem lub wyrastającym z ziemi drzewem. Stoimy na skraju katastrofy klimatycznej potwierdzonej niezliczoną liczbą badań naukowych, a mimo to wciąż mamy duże grono osób, które w zmiany klimatyczne nie wierzą. Jeszcze większe tych którzy wierzą, ale nie sądzą, że jest to związane z ich działalnością albo przekonane
o tym, że nie mają na nic wpływu. Technologie VR i AR mogą to zmienić.
Wzrasta bowiem zainteresowanie tymi innowacyjnymi możliwościami VR i AR wśród organizacji non profit i NGO. Równolegle powiększa się scena twórców, którzy wykorzystują te technologie. Dla nich proekologiczne i edukacyjne projekty mają niejednokrotnie prestiżowe znaczenie.
Wymieńmy kilka z tych, o których dużo się mówiło:
Hydrous
Wspomniana już wcześniej organizacja skupia naukowców, projektantów, nurków, filmowców, aktywistów. Grupa eksploruje głębiny morskie, fotografując i filmując faunę i florę, tworząc cyfrowe modele raf koralowych. Spektakularnym, wielokrotnie nagradzanym projektem okazała się produkcja zatytułowana Immerse. Zaprezentowany publicznie na początku 2019 roku film VR, ukazuje bogactwo i piękno oceanicznego życia. https://thehydro.us/
Tree
Wydaje się, że twórcy tego projektu zrealizowanego we współpracy z organizacją Rainforest Alliance, musieli zadać sobie pytanie: „jak to jest być drzewem?”. Użytkownik korzystający z tej gry, dosłownie wciela się w drzewo; jego ręce zmieniają się w konary, a tułów w pień. Wszystko po to, by doświadczyć, jak subtelnym, niesamowitym procesem jest wzrastanie,
bycie częścią natury, ale i umieranie. W taki sugestywny sposób twórcy chcą skierować uwagę użytkownika na proces globalnej deforestacji. https://www.treeofficial.com/
Trash Rage
Uczestnik trafia do postapokaliptycznego świata, co okazuje się doskonałą okazją do przerobienia pożytecznej lekcji sortowania odpadów. Efekty wizualne zastosowane w grze powodują,
że staje się ona idealną propozycją edukacyjną dla nastoletniej młodzieży. Produkcja spotkała się dużym zainteresowaniem szkół, trafia często na eventy związane tematycznie z ochroną środowiska, zdobyła też popularność poza Polską. Można ją dostosowywać do zmieniających się reguł sortowania odpadów https://trashrage.com
Technologie budzenia empatii
Na jednej z prezentacji TED przed trzema laty technologie AR i VR zostały nazwane maszynami do wzbudzania społecznej empatii. O tym, jak może być to trudny proces, wiedzą dobrze przedstawiciele Greenpeace, organizacji słynącej z wyrazistych akcji na rzecz środowiska. Gdy celem działania staje się przekonanie firm do wyasygnowania funduszy na proekologiczne projekty, to okazuje się, że arkusze kalkulacyjne, teksty, pokazy slajdów nie sprawdzają się jako narzędzia perswazji i budzenia empatii. Stąd wzięło się poszukiwanie nowych sposobów dotarcia do świadomości darczyńców. Greenpeace przyznał, że decyzja o cyklicznym wykorzystaniu VR i AR do tworzenia ekologicznych narracji, pobudzających nie tylko intelektualnie, ale i emocjonalnie, była słuszna. Efektywność pozyskiwania funduszy na prowadzenie kampanii społecznych radykalnie wzrosła. Warto to podkreślić: techniki VR i AR stosowane dla celów biznesowych i propagowania określonych idei potrafią mocno wpływać na ludzkie emocje.
Jak zawsze sama technologia to nie wszystko. Liczy się pomysł, historia, wartość edukacyjna, a także otwartość zarówno twórców jak i – przede wszystkim – odbiorców.
Inne walory edukacyjne VR? Zobacz:
Uczę się angielskiego. W VR.
VR w medycynie.